امکان ندارد مقیسه ای باشی و به مقیسه بیایی وکوه قمی نروی. انگاریکی ازواجبات سفر به مقیسه رفتن به کوه قمی است. کوهی کوچک دارای دو روی ناهمگون . یک روی آن که به سوی مشرق است، سنگلاخ وکوهستانی می باشد ولی روی دیگرآن که به سوی مغرب است پوشیده ازماسه های نرم وروانی است که روستاییان به این خاک نرم قُم و به همین دلیل به این کوه ، کوه قمی می گویند. 

یکی از آیین بنام مقیسه ای ها رفتن به کوه قمی در نوروز، به ویژه سیزده به دراست. یعنی سیزده شما هنگامی به درمی شودکه حتما کوه قمی هم رفته باشید.

در روزهای گرم سال که این ماسه ها بسیارداغ می شوند ، رفتن به زیر ماسه ها ، جهت درمان دردهای مفصلی توسط پزشکان زیادی که این مکان را دیده اند ، توصیه شده است.

هرچند میزان قم موجود در پهنه ی غربی کوه نسبت به سالیان نه چندان دور بسیارکمتر شده است ، اما هنوز هم دیدنی است.

کوهنوردی باپای برهنه دردامنه های این کوه زیباوحس نرمی ماسه ها به لای انگشتان پا ، هم نشاط وتندرستی به همراه دارد و هم آرامشی بی همتا.

البته در روزهای طوفانی و بادی و زمانی که آفتاب داغ برماسه ها می تابد ، ازرفتن به کوه قمی صرف نظرفرمایید. غروب تابستان نیز پیشنهاد نمی شود. اما امان ازسحرهای تابستان.

شاد و سلامت باشید.